Aan de andere kant van de nadar

Aangezien mijn passage bij Lotto Cycling Team stilaan op zijn einde loopt, leek het mij een geschikt moment om er even bij stil te staan. Een periode van anderhalf jaar die parallel liep met mijn transitie van renner naar nutritionist - of anders gezegd: het zoeken naar een nieuwe identiteit, na 10 jaar de stempel van 'coureur' te hebben gedragen.

Waar ik vroeger met een rugnummer aan de start stond, stond ik nu aan de andere kant; met een laptop, een bidon of een huidplooimeter in een of andere hotelkamer. Hoewel ik het koersen altijd combineerde met mijn studies en werk in mijn privé praktijk, voelde dit pas als de échte start van het werkleven. Mijn rode draad - trainen, koersen en beter worden - viel plots weg. Het was een bijzondere periode waarin twee trajecten samenkwamen: professioneel werken in een nieuwe rol, en tegelijk persoonlijk groeien.

April 2024

Ik zat op de luchthaven, onderweg naar een meerdaagse wedstrijd in Turkije, toen ik plots een telefoon kreeg. Britt, head of nutrition bij Lotto, belde me op met de vraag of ik het zag zitten om de ploeg te komen versterken. Het jaar daarvoor had ik ook al eens met de ploeg samengezeten, maar toen was het nog maar mijn tweede jaar als semi-profrenner op continentaal niveau. Mijn hoofd stond nog te veel op koersen, en die combinatie bleek onhaalbaar.

Deze keer lag het net anders. Omdat het slechts over enkele dagen per maand ging, en ik van thuis uit kon werken, hapte ik toe. Ik kon die kans niet laten schieten. Het was een unieke kans om mijn kennis en praktijkervaring eindelijk toe te passen vanuit een ander perspectief - en misschien ook als een opstap naar meer. Later die maand woonde ik een eerste performance meeting bij, en vanaf 1 mei was ik officieel aan de slag als nutritionist bij Lotto Cycling Team (toen Lotto-Dstny).

Opstart jeugd- en dameswerking

Toen ik bij de ploeg startte, werd er nog weinig ingezet op voeding bij de jeugd (U23) en in de dameswerking. Er was wel een globaal plan uitgewerkt, maar het werd mijn taak om van nul af het niveau stap voor stap op te tillen richting het profniveau. Uiteraard hoeft het bij de jeugd en dames niet te lopen zoals bij de profs, maar als opleidingsploeg wil je de kloof kleiner maken. Zeker in het huidige wielrennen, waar de professionalisering steeds vroeger begint, moet je als ploeg mee evolueren als je niet wil achterblijven.

Aangezien ik midden in het seizoen ‘erin werd gesmeten’, was het niet eenvoudig om meteen grote veranderingen door te voeren. Crisismanagement zou ik het niet noemen, maar het eerste halfjaar voelde vooral als een opstap: de eerste kruimels leggen richting de winter van 2024–2025. Want het is uiteindelijk in de tussenperiode dat er echt ruimte is om te bouwen aan vernieuwing. Tijdens het seizoen wordt er volop gekoerst - niet alleen door hen, maar op dat moment ook nog door mij.

Mezelf (links) met enkele gescoute junioren 2025, Altea (Foto: Brecht Steenhouwer)

Er was weinig draaiboek of werkinstructie. “Jij bent de diëtist, dus we veronderstellen dat je weet wat je moet doen.” En dan zou je denken: als je zelf renner bent geweest, weet je perfect hoe dat loopt binnen een ploeg. Dat bleek anders. Uiteraard kreeg ik hulp van mijn collega-nutritionisten, maar al snel stroomden de mails of berichten binnen: vragen van hotels, praktische zaken, verzoeken van renners, rensters en stafleden - mensen die ik nog niet eens had leren kennen. Letterlijk voor de leeuwen gegooid. Zo leer je het natuurlijk wel snel, maar plots draag je verantwoordelijkheid voor veel meer dan jezelf.

Where to start then? Eerst en vooral: iedereen leren kennen, en liefst zo snel mogelijk. In ongeveer een maand tijd passeerden zestien beloften en zestien dames mijn Microsoft Teams-scherm voor een intakegesprek. Eigenlijk waren het er zeventien, maar bij die jonge gasten zit er altijd wel eentje tussen die het nog niet nodig vindt - of nog wat moeite heeft met agenda-management 😉.

Dat eerste jaar was ik vooral een aanspreekpunt voor individuele vragen: van korte, eenmalige vragen tot het uitwerken van templates voor thuisgebruik. Daarnaast volgde ik de belangrijkste wedstrijden op, controleerde ik menu’s en maakte ik checklisten voor op stage of tijdens koersen. Het was zoeken, leren en bouwen.

Voorbereiding seizoen 2025

Eens het wielerseizoen op volle toeren draait, is er weinig ruimte om nog bij te sturen. Daarom is het belangrijk dat alles rond voeding al op punt staat vóór de eerste koerskilometers. En dat gaat snel: begin januari vertrekt de profploeg op stage, en daarna gaat het letterlijk van wedstrijd naar wedstrijd. November en december zijn dus de maanden waarin de echte voorbereiding gebeurt.

De start van de voorbereiding

Die begint eigenlijk al vlak na het seizoen, tijdens de zogenaamde teamdays. De renners komen dan samen met ploegleiders, trainers en nutritionisten; kledij wordt gepast, afspraken gemaakt, schema’s afgestemd. Het zijn drukke dagen, dus vooral bedoeld om de nieuwe gezichten te leren kennen. Voor de staf en de profs is er ook een korte teambuilding voorzien - ideaal om elkaar (eindelijk) eens in levenden lijve te ontmoeten. Bij de renners zitten veel Belgen en dus ook bekende gezichten: jongens waar ik vroeger tegen gekoerst heb of die ik nog ken van bij de jeugd. Dat maakt het integreren binnen de groep natuurlijk een stuk makkelijker.

Samenwerking binnen de performancecel

Elk departement binnen performance (trainers, nutritionisten, dokters en onderzoekers van UGent) werkt in groep aan de voorbereiding. Daarnaast is er om de twee weken een gezamenlijk overleg met de volledige performancecel, om de aanpak voor het komende seizoen op elkaar af te stemmen.

Wat betekent dat concreet voor ons als nutritionisten?

Voor ons begon de voorbereiding met de rolverdeling binnen het team. We werken met 3 nutritionisten (Britt, Louise en mezelf). Ik werd opnieuw hoofdzakelijk betrokken bij de jeugd- en damesploeg, een logisch vervolg op vorig jaar. Het was motiverend om dat traject verder te verdiepen en tegelijk de praktische afspraken vast te leggen: wie verantwoordelijk is voor welke renners, wie welke wedstrijden begeleidt en hoe we onze taken onderling verdelen.

Daarnaast besteedden we veel aandacht aan partners en productontwikkeling. We overlegden met onze vaste voedingspartners - Kjure (recovery meals), Precision (sportvoeding), Virtuoos (supplementen) en Sanas, met wie we nieuwe cherry juice en gummies ontwikkelden. Zulke samenwerkingen zijn essentieel om de werking voortdurend te verbeteren en producten beter af te stemmen op de noden van de renners.

Mezelf (links), Louise (midden) & 'boss' Britt (rechts) // 2025, teampresentatie Temse (Foto: Photonews)

De evaluatie van het vorige seizoen vormt telkens het startpunt voor verbetering. Wat liep goed, wat kan beter, en welke protocollen moeten herwerkt of verfijnd worden? Denk aan details zoals wat er aanwezig moet zijn in de bus, hoe de foodroom idealiter wordt ingericht, en hoe de optimale recoverystrategie eruitziet. We streven daarbij naar een duidelijke structuur en gelijklopende werkwijze, zodat onze aanpak consistent blijft, ongeacht wie van de drie nutritionisten op dat moment verantwoordelijk is.

Naast het interne overleg zitten we in deze periode ook individueel met de renners samen, live of online, om de voorbereiding op het nieuwe seizoen te bespreken. We overlopen hun doelen, noden en persoonlijke aandachtspunten, en nemen de tijd om feedback uit het vorige jaar te verwerken. Die gesprekken helpen ons om onze begeleiding beter af te stemmen op de realiteit van elke renner - en tegelijk het wederzijdse vertrouwen te versterken waarmee we aan het nieuwe seizoen beginnen.

Tot slot werken we nauw samen met UGent rond onderzoek en kennisdeling. We bespreken updates in berekeningsmodellen, nieuwe inzichten over suppletie en hoe we die kennis praktisch kunnen toepassen binnen de ploegwerking. Zo blijft de brug tussen wetenschap en praktijk kort - iets wat essentieel is in een topsportomgeving die steeds sneller evolueert.

Mijn taken doorheen het wielerjaar

Om mezelf wat meer te integreren bij de profs, werd besloten dat ik ook enkele profwedstrijden zou opvolgen, zowel op locatie als van thuis uit. Zo kreeg ik een beter gevoel voor de nuance die het verschil maakt op profniveau. Daarnaast nam ik gedurende het volledige jaar, op eigen vraag van, de opvolging van Alec Segaert op mij. Met zijn broer Loïc heb ik vroeger nog gekoerst bij de jeugd, en via onze gedeelde interesse in sport en wetenschap zijn we altijd in contact gebleven. Het voelde dus als een natuurlijke samenwerking.

Daarnaast wilden we meer aandacht besteden aan de dameswerking. We besloten met ons nutri-team om vijf rensters op dezelfde manier te begeleiden als de profs: met continue opvolging en dagelijkse individuele voedingsschema’s op maat van hun trainingsplan. Deze rensters stonden al iets verder in hun ontwikkeling, wat de aanpak vergelijkbaar maakte met die van het profniveau. Binnen de Lotto Ladies is de groep erg divers: enerzijds ervaren rensters, anderzijds jonge talenten die net overstappen van de juniores. Omdat echte jeugdploegen in het dameswielrennen schaars zijn, is die overgang vaak een grote stap.

Voor de andere dames en jeugdrenners lag de focus meer op periodisatie. We willen stapsgewijs werken en geen fases overslaan. 24/7-begeleiding is voor hen (nog) niet haalbaar en nog niet nodig, maar in bepaalde periodes doorheen het jaar (bijvoorbeeld richting belangrijke wedstrijden) konden ze daar wél van proeven. Tijdens die momenten kregen ook zij een meer intensieve begeleiding. Daarnaast werden de belangrijkste wedstrijden bij zowel de dames als de jeugd opgevolgd, van thuis uit of ter plaatse.

De praktische taken voorafgaand aan een wedstrijd variëren, maar volgen een herkenbaar ritme. Er wordt contact opgenomen met de hotels om menu’s te bespreken en eventuele aanpassingen door te voeren. Als er een kok meegaat, maken we samen vooraf een menuplan op. Eens op locatie doe ik vaak nog een check of alles in orde is, en plan ik een kort overleg met de renners of rensters - meestal de enige momenten, naast de voorbereidingsstages in januari en februari, waarop je hen echt ziet.

2025, Giro Next Gen

De dag voor de wedstrijd richt ik me op de inhoudelijke voorbereiding. Ik bekijk het parcours en de weersomstandigheden en werk op basis daarvan een voedingsplan uit. Daarna overleg ik met de ploegleider over de bidonpoints - waar we met wie het best bevoorraden en wat er op die momenten meegegeven wordt. We werken met verschillende soorten bidons, afhankelijk van de renners en het weer kan er dus een afwijking zijn t.o.v. ons standaard protocol. Al die informatie giet ik samen in een duidelijk raceplan, zodat renners en verzorgers exact weten wat er op elk punt voorzien is en hoe ze de wedstrijd best aanpakken. ’s Avonds tijdens het diner en ’s ochtends aan het ontbijt ben ik aanwezig om kleine zaken bij te sturen of vragen te beantwoorden. Vaak gaat het om details aangezien het schema al is uitgewerkt vooraf: hoeveel iemand eet, wat beter even te laten of een last-minute wijziging van voorkeur. Op de dag van de wedstrijd zelf ga ik meestal mee het parcours op om bidons aan te geven. Tijdens het Vlaamse voorjaar neem ik ook graag het stuur van de verzorgers wagen in handen aangezien ik de wegen ken als mijn broekzak.

Het einde

Terugkijkend op deze periode ben ik vooral dankbaar dat ik mijn eerste stappen in de koers als nutritionist mocht zetten in zo’n omgeving. Het was een leerrijk hoofdstuk waarin ik niet alleen als professional groeide, maar ook als persoon.

Doorheen het seizoen heb ik me op een bepaald moment afgevraagd of ik wel in de koers wilde blijven. Na tien jaar als renner wou ik er even uit. De intensiteit, het ritme, de constante beweging... het is een wereld die niet stopt. Toch heb ik dit jaar opnieuw ontdekt waarom ik in de koers zit. Na een periode van zoeken naar 'mijn nieuwe identiteit' heb ik de knop kunnen omdraaien en mijn plaats gevonden in mijn nieuwe rol - met dezelfde passie, maar met meer rust en inzicht.

Een bijzondere dank gaat uit naar Britt, die me in de ploeg haalde en me hielp mijn plaats te vinden. Haar ervaring binnen de ploeg en haar open manier van werken maakten het makkelijker om te integreren en in mijn rol te groeien.

See you on the road!

Lotto Cycling Team // 2025, teampresentatie Temse (Foto: Photonews)